Adela Korn urodziła się w 1909 roku w Krakowie, z zawodu była krawcową. Pod koniec lat 20. w poszukiwaniu pracy wyjechała do Belgii, gdzie następnie działała w związku zawodowym modniarek oraz w lewicowych organizacjach. Przed wyjazdem do Hiszpanii w marcu 1937 roku wstąpiła od Komunistycznej Partii Belgii.
W Hiszpanii służyła jako pielęgniarka w Ontinyent w szpitalu wojskowym powstałym pod patronatem Belgijskiej Partii Socjalistycznej i związkowej, socjalistycznej Międzynarodówki Amsterdamskiej. W jednostce tej pracowała również jej siostra Anna oraz kilka innych polsko-żydowskich ochotniczek antyfaszystowskich, które żyły na emigracji w Belgii. Mąż Adeli Korn, Alter Szerman, także polskiego pochodzenia, walczył w szeregach XIII Brygady Międzynarodowej.
Po upadku Republiki Hiszpańskiej Adela powróciła do Belgii, gdzie w 1942 wstąpiła do partyzantki antyfaszystowskiej. W lipcu 1943 została aresztowana przez Gestapo i wywieziona do Auschwitz, a następnie do Ravensbrück. Doczekała wyzwolenia. Do Polski powróciła wraz z mężem i siostrą w 1951 roku, jednak na skutek antysemickiej nagonki w łonie PZPR opuścili kraj na zawsze w 1957 i powrócili do Belgii. Doświadczenie w Polsce sprawiło, że odcięła się od partii komunistycznej pozostając zarazem wierna lewicowym ideałom. Zmarła w 1990 roku.